Wie beschermde jou binnenin, als een bevruchte eicel?

Het meest naaste aan de mens is de mens zelf. Hoeveel van ons kennen zichzelf werkelijk, zonder eerst aan de omgeving die ons omringt te denken? Er zijn vele dingen in ons waar wij ofwel achteloos in zijn wat betreft de grootsheid ervan, of we nemen het als vanzelfsprekend. Laat ons de volgende reis terug maken, naar de dagen waarin ieder van ons een embryo was, in de schoot van zijn moeder.

Wie zorgde voor jou met uiterste zorg en vriendelijkheid, toen jij een klein zaadje was dat zich had gevestigd in de wand van de baarmoeder, met drie lagen van duisternis die jou omringden?

Wie zorgde ervoor dat het bloed van jouw moeder jou voedsel bracht dat jij nodig had, totdat jij tot een stadium groeide waarin jouw lichaam in staat was lucht te verdragen, het licht en de handen van mensen die jou zouden strelen?

Daarna, toen de weeën jou duwden, werd jij eruit gedrukt en kwam jij er uit in de wereld van testen en beproevingen!

Wie beschermde jou binnenin, als een bevruchte eicel? Wie liet jouw verblijfplaats groter worden, toen jij groeide? Wie opende de weg voor jou toen jij eruit kwam zonder bezittingen of rijkdom?

Daar was je dan

Daar was je dan, zo arm en hulpbehoevend. Twee ‘containers’ van melk die aan je moeders borst hingen, kwamen als een redding! Wie beval de melk om zich te ontwikkelen en vervolgens voor jouw lippen klaar te staan om eruit gezogen te worden? Een melk die aangenaam voor je was, niet te koud en niet te warm, niet zout of bitter. Je was zo dorstig en zo hongerig. Wie bracht het gehoor van jouw moeder vol met goedheid, liefde en gehechtheid? Het moment waarop ze jou hoorde huilen, kwam ze naar je toe, geleid door haar goedheid en liefde. Ze is liever zelf in pijn dan dat jij dat bent! Je brengt licht in haar leven. Wie bracht dit alles in haar hart?

Toen jouw lichaam sterker werd en jouw buik groter werd, had jij een ander soort voedsel nodig. Wie stopte de ‘gereedschappen’ om te snijden en te malen in jouw mond? Wie weerhield jouw tanden van groeien gedurende de tijd van jouw borstvoeding? Het was een genade voor jouw moeder toen hun groei werd weerhouden en een genade voor jou toen ze eruit kwamen! Hoe sterker je werd, des te meer van deze ‘gereedschappen’ van je mond je kreeg! Vervolgens gebruikte je een extra ‘gereedschapsset’: de kiezen die het vlees, brood en allerlei vast voedsel bewerken. Wie voorzag jou van deze ‘instrumenten’ en maakte het makkelijk voor jou om ze te gebruiken?

Toen we eruit kwamen, wisten we niets. Wat een last was het geweest als we waren geboren met de intelligentie van een volwassene, gewikkeld in luiers. Wat voor een leven zou dat zijn? Zou je de zorg en vriendelijkheid krijgen die je normaal krijgt als ontwikkelende pasgeborene?

Onze intelligentie ontwikkelde zich geleidelijk en we waren in staat om langzaam maar zeker te wennen aan onze omgeving.

Allah

Wie is Degene Die Alwijs en Meest Barmhartig is, Degene Die altijd over ons waakt en ons voorziet met hetgeen wij nodig hebben in perfecte proporties en hoeveelheden?

Wie is Degene Die onze hoofden tooide met haar als schoonheid en bescherming tegen kou en hitte?

Wie heeft het gezicht van de man in ontwikkeling versierd met de bijzondere schoonheid van de baard en het gezicht van de vrouw zacht, stralend en haarloos gelaten?

Dr. Saleh as-Saleh