Wanneer vele niet-moslims aan de Islam denken, beelden zij zich religieuze fanatiekelingen op kamelen in, met een zwaard in de ene hand en een Koran in de andere. Deze fabel, die in Europa populair was gemaakt ten tijde van de Kruistochten, is totaal ongefundeerd.

Ten eerste zegt de Koran duidelijk: ‘Laat er geen dwang zijn in de religie.’

Daarnaast onderwijst de Islam dat iemands geloof puur en oprecht moet zijn, dus is het zeker niet iets dat aan iemand opgedrongen kan worden. In het ontmaskeren van de fabel dat de Islam is ‘verspreid met het zwaard’ schreef de (niet-moslim) historicus De Lacy O’Leary:  ‘De geschiedenis maakt echter duidelijk dat de legende van de fanatieke moslims die over de wereld gingen en de Islam aan het punt van hun zwaard opdrongen aan overwonnen rassen, één van de meeste fantasierijke, absurde fabels is die historici ooit hebben naverteld.’ (Islam at the Crossroads, London, 1923, pag. 8)

Wat ook bekend zou moeten zijn, is dat de moslims 800 jaar over Spanje en Portugal heersten. Gedurende deze tijd tot het moment waarop zij uiteindelijk verdreven werden, waren de niet-moslims in leven en floreerden zij. Daarnaast hebben christelijke en joodse minderheden eeuwenlang overleefd in de landen van het Midden-Oosten. Landen zoals Egypte, Marokko, Palestina, Libanon, Syrië en Jordanië hebben allemaal christelijke en/of joodse minderheden. Als de Islam onderwees dat alle mensen zouden moeten worden vermoord of moslim moeten worden, hoe konden al die niet-moslims dan zo lang overleven in het islamitische rijk?

Als iemand daarnaast het kleine aantal van moslims overweegt dat aanvankelijk de Islam verspreidde van Spanje en Marokko in het westen tot India en China in het oosten, zou je moeten realiseren dat zij met veel te weinig waren om mensen te dwingen tegen hun wil tot een religie toe te treden. Tevens had het grote rijk en de beschaving die werd gevestigd door de moslims een geweldige blijvende macht en de bewoners waren trots er deel van uit te maken.

De verspreiding van de Islam staat in contrast met de daden van de volgelingen van het christendom, die vanaf de tijd van Keizer Constantijn vrijelijk gebruik maakten van het zwaard en hun gedrag vaak ontleenden aan Bijbelse verzen. Dit was vooral gedurende de kolonisatie van Zuid-Amerika en Afrika, waar de oorspronkelijke bewoners systematisch werden afgeslacht of gedwongen te bekeren.

Het is ook interessant om te noemen dat toen de Mongoliërs grote delen van het islamitische rijk binnenvielen en veroverden, zij de religie overnamen in plaats die te vernietigen. Dit is een uniek verschijnsel in de geschiedenis – de veroveraars die de religie van de veroverden aannemen! Omdat zij de overwinnaars waren, konden zij zeker niet gedwongen zijn om moslims te worden!

Vraag één van de anderhalf miljard moslims die vandaag de dag op deze wereld leven of zij zijn gedwongen! Het grootste moslimland van de wereld is Indonesië en daar zijn nooit veldslagen gevochten! Waar was dus het zwaard?